Elisa ocenia...

Czy da się napisać cokolwiek dobrego o takim występie i takiej kompozycji (poza tym, że się kończy)...? Otóż tak!!! Na ogromny plus zasługuje postawa wykonawców tegoż letniego przeboju - Kreisiraadio doskonale wiedzą, z czym wyszli do ludzi i od początku do końca konsekwentnie trzymają się konwencji, jaką obrali zapewne już na etapie produkcji ich hitu. Mnie to przekonuje!!! Chwilami ich rozumiem (współczując im), ale przez większą część występu raczej opowiadam się po stronie tych, którzy nie są rozbawieni i rozradowani występem estońskiej grupy, a przede wszystkim nie ogarniają, o co chłopakom w ogóle chodzi...? Kogo parodiują, ku jakiej kulturze się zwracają, jaka treść kryje się za bogatą symboliką...? Jako że dwoje z moich krewnych związanych jest z kinem, a ja sama kocham Dziesiątą Muzę, posłużę się porównaniem filmowym. Kiedy tylko mała liczba krytyków rozumie, co reżyser (lub/i scenarzysta) miał na myśli, to wówczas nie wyzywa się krytyków od ignorantów, tylko raczej daje się pstryczka w nos twórcy dzieła, który wsadził w nie swoje myśli, swoje emocje, które prawidłowo odczyta on sam i może garstka snobów (która tylko udaje, że je rozumie)... Tak często bywa z "dowcipnymi wejściami" - my musimy w niecałe trzy minuty złapać, o co chodzi i - co najważniejsze - z czego mamy się śmiać!!! Także panowie - następnym razem przekażcie swoje trzy grosze w sposób czytelny...
/6