KOLEJNOŚĆ STARTOWA
01 | Litwa - Monika Linkytė & Vaidas Baumila "This Time"
02 | Irlandia - Molly Sterling "Playing with Numbers"
03 | San Marino - Michele Perniola & Anita Simoncini "Chain of Lights"
04 | Czarnogóra - Knez "Adio"
05 | Malta - Amber "Warrior"
06 | Norwegia - Mørland & Debrah Scarlett "A Monster Like Me"
07 | Portugalia - Leonor Andrade "Há um mar que nos separa"
08 | Czechy - Marta Jandová & Václav Noid Bárta "Hope Never Dies"
09 | Izrael - Nadav Guedj "Golden Boy"
10 | Łotwa - Aminata "Love Injected"
11 | Azerbejdżan - Elnur Hüseynov "Hour of the Wolf"
12 | Islandia - María Ólafs "Unbroken"
13 | Szwecja - Måns Zelmerlöw     "Heroes"
14 | Szwajcaria - Mélanie René "Time to Shine"
15 | Cypr - John Karayiannis "One Thing I Should Have Done"
16 | Słowenia -  Maraaya "Here for You"
17 | Polska - Monika Kuszyńska "In the Name of Love"

Oto moje typowanie:
01. POLSKA: Monika Kuszyńska - In the name of love (Obudź się i żyj)
02. SŁOWENIA: Maaraya - Here for You [
03. REPUBLIKA CZESKA:Marta Jandová & Václav Noid Barta - Hope Never Dies
04. SAN MARINO: Michele Perniola & Anita Simonci - Chain of Lights
05. IZRAEL: Nadav Guedj - Golden Boy
06. CZARNOGÓRA: Knez - Adio
07. SZWECJA: Mans Zelmeröw - Heroes
08. AZERBEJDŻAN: Elnur Huseynov - Hour of The Wolf
09. SZWAJCARIA: Mélanie René - Time to Shine
10. MALTA: Amber - Warrior
----
17. CYPR: Giannis Karagiannis - One Thing I Should Have Done [

Dzisiejszych rozwiązań półfinałowych jestem znacznie bardziej ciekawy niż tych wtorkowych. Próby trochę nam pokazały - wprawdzie nie za dużo, ale ostrożnie można postawić znak zapytania przy Norwegii i Izraelu, które finał miały mieć w kieszeni. Wbrew wszystkim znakom na niebie nie jestem również pewien awansu Słowenii. Jak dla mnie wypada dość przeciętnie. Nadal podtrzymuję, że Szwecja wygra ten półfinał bez większych problemów.

Monika na próbach zaśpiewała chyba lepiej niż kiedykolwiek wcześniej, ale wciąż wydaje mi się, że to za mało. Jest urocza, otwarta, rozmowna i anglojęzyczna, to wspaniałe, ale tylko dla tej garstki fanów, którzy są na miejscu i śledzą wywiady, konferencje. W telewizji widać tylko 3 minuty występu poprzedzone pocztówką. Po cichu mam nadzieję na awans, choć wiem, że może być trudno nawet z ostatniej pozycji startowej.

TO JUŻ DZISIAJ

1-
Irlandia
Czarnogóra
Malta
Norwegia
Czechy
Izrael
Azerbejdżan
Szwecja
Szwajcaria
Słowenia

2-
Cypr (ostatnie)

3-
Szwecja (pierwsze)

4-
13

5-
nie

Drugi półfinał niczym mnie w sumie nie zaskoczył. Utwierdziłem się w przekonaniu, że prowadzenie w tym roku jest kiepskie. Nie powiem, że rozczarowujące, bo takie elementy jak konferansjerka czy np. interval acty są mi zawsze tak dalece obojętne, że nie są w stanie mnie rozczarować. Choć z intervalami w półfinałach też jest słabo. Panie prowadzące są drętwe, drewniane, bez charyzmy. Całą trójcą nie dorastają do pięt chociażby Petrze Mede, która sama poprowadziła Eurowizję ze swadą, humorem i klasą.

Co do występów, to zacznijmy od finalistów:
Lubiłem ten utwór, ale dziś jestem rozczarowany. Prawdę mówiąc, myślałem, że nie uda im się awansować. Wokaliści spięci, nieudolnie próbujący tchnąć w występ jakąś iskrę. Do tego pstrokate tło z Eurowizji dla dzieci. Słodkie do wymiotów. Sądzę, że w sobotę przepadną całkowicie, bo ktoś musi tyły robić.
A jednak... niemożliwe stało się możliwe. Mamy drugi awans z rzędu, a co za tym idzie, tak naprawdę drugi z rzędu sukces. Awans Moniki to już sukces Polski. Trudno tak naprawdę orzec, jak będzie w sobotę, ale to chyba nie aż tak istotne. Widać było, że Monika kupiła publikę. Obrazki z przeszłości wywołujące gromki aplauz na widowni - wzruszające. Występ, wykonanie nie było może doskonałe i bałem się, że się nie wybroni, ale też i tak chyba było najlepsze z dotychczasowych. Wyciśnięto najwięcej, jak się dało. Sądzę, że lepiej być nie może. Chórek fajnie spełnił swoją wspomagającą rolę, zwłaszcza wzmacniając końcówkę. Ładnie.
Występ bardzo oszczędny w porównaniu do innych. Myślałem, że może się nie udać. Nie sądzę, żeby w sobotę ugrali coś szczególnego, ale awans zasłużony, a sama piosenka do posłuchania - jedna z moich ulubionych.
Było do przewidzenia, że przejdzie, ale jak nie lubiłem tej szwedzkiej propozycji, tak nie lubię. Dla mnie sama kompozycja to poziom niemieckiej Cascady, potupanka z gatunku tych lichych, choć oczywiście wykonana bez większych zarzutów. Oprawa występu dla mnie nie do przyjęcia. Takie zrobione pod publiczkę "techno-coś", które całkowicie odarło występ z jego sceniczności. Nie było tu sceny, nie było tu widowni, nie było tu "żyjącego" wykonania. Był teledysk. Bardzo chciałbym, żeby Szwecja w tym roku nie zatriumfowała.
A Norwegów nadal oceniam wysoko i widzę w czołówce w sobotę. Ballada dość typowa, skrojona jak wiele innych, ale mi bardzo odpowiada. Dziś w moim ścisłym półfinałowym top 3.
Czułem od dawna, że wejdzie. Jak widać, takie kompozycje Joksimovicia nadal się sprzedają i akurat w tym konkretnym przypadku to popieram. Bardzo ładny utwór z bardzo pasującą, efektowną prezentacją, ładnie wykonany. Czarnogóra dzisiaj gładko wskoczyła do mojego top 3 razem z Norwegią i nieodżałowanymi Czechami. Będę trzymał kciuki w sobotę i wydaje mi się, że Czarnogóra pobije swój zeszłoroczny rekord. Chciałbym również, żeby ten występ został oceniony wyżej niż wielkoformatowa Goplana z siostrzanej Serbii.
To akurat dla mnie największa pomyłka dzisiejszego półfinału. Piosenka-nic, prezentacja-nic, emocje-nic. Momentami usilnie próbowano nawiązać do przecenionej rodaczki z 2004 roku. W sobotę sukcesem będzie miejsce w top 20.
Kolejny pewniak. Lubię ten utwór, choć aż takiego wielkiego wrażenia na mnie nie zrobił dzisiaj. Awans zasłużony i do top 10 w sobotę wskoczy zapewne bez problemu. Nie podobały mi się te pląsy, bo to akurat nie podoba mi się nigdy i nigdzie i nie rozumiem, dlaczego niektóre występy usilnie są w ten sposób "ozdabiane".
Z bólem chyba muszę przyznać, że awans dla mnie zasłużony. Mimo wszystko widzę tu jakiś pomysł na niebanalność. Nie postawiłbym tego wejścia na równi z PeR, tymi od ciastek, najaraną Anmary czy resztą łotewskiej gromady z ostatnich lat. Tyle mojej obrony tego wejścia. Samej piosenki nie lubię zbytnio, a miauczeniem w zwrotkach i głaskaniem wokalistka niebezpiecznie zbliżała się do swojej francuskiej prawie imienniczki z 1991 roku.
Szał! Nie wiem, co tam było poprawnie, co niepoprawnie, nieistotne. Nieważne, że momentami brzmiał jak Dr. Bombay, że angielski koślawy. Był szał! Fikuśny utworek utrzymany w ironicznym klimacie, doskonale skrojone joke-entry. Awans zasłużony. Bo tak

Odrzuceni:
Od początku tej piosenki nie lubiłem, w finale irlandzkim miałem zdecydowanie inną faworytkę. Myślałem jednak, że może jej się udać. Dzisiaj jednak występ rozwiał wszelkie wątpliwości. Panna Molly śpiewała zwyczajnie brzydko i nieprzyjemnie dla ucha. Wszelkie elementy, które mogły do tego wejścia przekonać, nie zostały wyeksponowane. Rozmemłany utwór dopełnił wszystkiego.
Nie ma co komentować. Dzieciaczki, z laską na czele, rozwaliły system. To wykonanie będzie kiedyś wielokrotnie przypominane w różnorakich galeriach eurowizyjnych wyjców wszech czasów. Ile stawiamy, że zajęli dziś ostatnie miejsce. Nie ma rady, za rok musi wrócić Monetta
Kiedy wygrała preselekcje, myślałem, że będzie jedną z moich faworytek w tym roku. Niestety piosenkę wyzuto z całej energii i charyzmy, zamiast dopracować i wzmocnić. Została wyprana wyblakła cienka szmatka. Nie mogło się udać.
A to Portugalia startowała w tym roku...? Ano tak. Po swojemu. Jesteśmy, ale tak jak by nas nie było. Wyszła, odśpiewała, nie zainteresowała, poszła. Słusznie poza dziesiątką.
Odrzucenie czeskiej propozycji to największy zawód nie tylko dzisiejszego półfinału, ale też ogólnie całej kwalifikacyjnej rundy w tym roku. Sąsiedzi powrócili w tym roku w zupełnie innym stylu, z doświadczeniem, powagą, charyzmą i osobowością, mocnymi głosami i intrygującym utworem. Dzisiaj absolutnie nic mnie tu nie zawiodło. Zawiódł wynik końcowy i to bardzo.
Niezmiernie mnie cieszy, że kolejna po Danii święta krowa została dziś po raz pierwszy od lat odrzucona. Piosenka beznadziejna, a dziewuszka sprawiała bardzo dotkliwy ból uszom. W tym roku islandzka delegacja bardzo zasłużenie nie będzie musiała skupiać się na przygotowaniach do finału.
Poprawne. I nic poza tym. Brakowało punktu zaczepienia, zawieszenia wzroku i słuchu. Trudno mi się do czegoś tu przyczepić w zasadzie, ale też trudno znaleźć coś, co predestynowałoby szwajcarską prezentację do zawalczenia w finale.

No i już. Do zobaczenia w sobotę.

Ostatnio edytowany przez BarthezDezerter (2015-05-22 13:20:20)

Ograniczenie roli Conchity w drugim półfinale nie poprawiło wrażenia zepsutego przez to, co wydarzyło (czy raczej nie wydarzyło) się we wtorek. Scenografia nadal czarująca, realizacja mniej, a prowadzące sceniczne w ogóle... interval? Jaki interval? Tu żadnych atrakcji dodatkowych nie ma! To austriacka specyfika, czy coś poszło nie tak?

Finaliści:
Nie potrafię się pogodzić, że Vaidas, któremu kibicowałem w  lokalnych eliminacjach i rok temu i tym razem, będzie w ESC kojarzony z tym utworem i wybrykiem scenicznym, którego świadkami byliśmy wczoraj... tym bardziej boli, że jutro zrobią to jeszcze raz.
Jeszcze się nie zdążyliśmy poważnie zdenerwować, a już było po zawodach. Po wczorajszym występie pomyślałem, że sukces właśnie nam odjeżdża. Awans jest niespodzianką. Cieszy, że Monika zdobyła życzliwość publiczności. Trochę więcej luzu i kto wie, co może się wydarzyć w finale... choć do wpadania w samozachwyt też powodów nie ma.
Nic się nie zmieniło, nadal nie mam tolerancji na barwę Marjetki, nadal nie czytam motywu skrzypaczki (swoją drogą pokazanej kompletnie bez pomysłu). W ogóle, brakuje mi tu koncepcji – nawet, jeśli w utworze jest potencjał, to żaden występ nie pomaga w walce o głosy – same słuchawki na uszach nie załatwiają sprawy.
Lubię tę piosenkę, ale prezentacja, choć efektowna, nie jest aż tak atrakcyjna, żeby trzymiesięczna eksploatacja jej nie zużyła. Nawet, jeśli większość widziała ten pokaz po raz pierwszy, to ci najwytrwalsi oglądali go dwukrotnie podczas Melodifestivalen, wielokrotnie podczas sezonu (teledysk) i wczoraj w Wiedniu. Szwedzi muszą zweryfikować swój projekt na ESC, bo już nie zaskakują Europy. Najmocniejszym elementem tej ekipy pozostaje Mans.
Miało być elegancko i stylowo, ale pani z fryzurą pt. „piorun strzelił w rabarbar” z miną, jakby miała zaraz zwymiotować i manierą, jakby każdy dźwięk dosłownie z siebie wyduszała irytują mnie do tego stopnia, że nie jestem w stanie przekonać się do tej propozycji. Inna partnerka i mogłoby być rzeczywiście ciekawie.
Taneczne podskoki były zbędne, ale całemu występowi trudno coś konkretnego zarzucić. Solidna, typowo bałkańska, propozycja a’la Joksimović. Wciąż przepis na sukces.
Chyba się zdrzemnąłem...
Pewniak... denerwuje mnie, że Azerowie po raz kolejny knocą w decydującym momencie piosenkę, która zdaje się być sensowna. Zamiast pozwolić Elnurowi stworzyć z tego utworu spektakl, wypuszczono na scenę dwójkę dzikusów, żeby zepsuli obrazek... Mogło i powinno robić większe wrażenie.
Nie ma piosenki, nie ma reprezentacji. Prezentacją można próbować nadrabiać braki, ale żeby proponować ją zamiast? Rozpaczliwe wywijanie rękami, wrzaskliwe dźwięki... o „building bridge” z Francją 1991 już kiedyś pisałem i zdania nie zmieniam.
Wytrzymał, wyśpiewał i wytańczył to, co powinien. Ciężko wypracowany finał w końcu stał się udziałem ekipy spod Gwiazdy Dawida. Po próbach bałem się, że znowu odrobinę zabraknie, ale grunt, że się udało. Będzie zabawa w sobotni wieczór!

Odrzuceni:
A kryzys Zielonej Wyspy się pogłębia. Cała charyzma i tajemnica gdzieś się ulotniły i zamiast przełomu, dostaliśmy kolejne irlandzkie nic...
Aż żal coś pisać. Szydercze „No” słyszalne z publiki źle zaczęło ten zły występ. A potem dzieciaczki dopełniły dzieła zniszczenia.
Gruzińska wojowniczka była jazgotliwa i wulgarna, ta z Malty zupełnie niepozorna i potulna. Bez ognia, bez energii. Do zapomnienia.
Bardzo ładna wokalistka. I to chyba koniec dobrych rzeczy w tym wejściu.
Mimo, że oczekiwanego wbicia w fotel nie doświadczyłem, brak awansu powracających Czechów uważam za nieporozumienie.
Kolejni Skandynawowie w odwrocie. Decyzja z wszech miar słuszna. Nijakość właśnie tak powinna kończyć.
Dużo nie brakło – choć fanem piosenki nie jestem, to ten występ zły nie był. Dobry też nie, bo ta leśna stylizacja pasowała tu jak pięść pod oko. Sebalterowi nie podskoczy.

Myślę, że te wyniki pokazały, że kiedyś w końcu doczekamy się historycznego braku awansu Azerbejdżanu. Być może dla reprezentantki Polski to miała być bardzo trudna runda, ale Azerbejdżan miał wejść do finału bez większych problemów... Szkoda, że Czechom awans uniemożliwili jurorzy, wydawało mi się, że to raczej widzowie nie docenili tej piosenki. Szwajcaria na ostatnim miejscu to zaskoczenie - spodziewałem się tam raczej San Marino, Islandii lub Portugalii. Zastanawia mnie też, czy Malta zyskałaby większą przychylność widzów z pierwotną wersją piosenki, która brzmiała trochę bardziej znośnie.