FRANCJA 2009
Patricia Kaas Et s'il fallait le faire
Muzyka: Fred Blondin; Słowa: Anse Lazio

Patricia Kaas (ur. 5 grudnia 1966 w Forbach) – francuska piosenkarka.

Patricia Kaas wychowała się w wielodzietnej francusko-niemieckiej rodzinie zamieszkującej Lotaryngię. Z pomocą rodziców trafiła na scenę już w wieku 8 lat, gdy została zaangażowana do kabaretu "Rumpelkammer" występującego co sobotę w niemieckim Saarbrücken. Śpiewała w nim przez kolejne 7 lat, aż wreszcie w 1985 zauważył ją Gérard Depardieu. Przy jego współudziale wydała swój pierwszy singel Jalouse, który nie zdobył jednak większego uznania.

Dwa lata później spotkała Didiera Barbeliviena, który napisał dla niej piosenkę Mademoiselle chante le blues, która okazała się wielkim sukcesem. W latach 1988-99 Patricia sprzedała kilka milionów egzemplarzy swoich płyt. W tym okresie współpracowała ze znanymi francuskimi kompozytorami m.in. Jean-Jacques Goldmanem czy Pascalem Obispo. Od 2000 jej kariera we Francji nieco zwolniła tempa, do czego przyczyniło się niepowodzenie filmu Claude'a Leloucha Piano Bar z jej udziałem oraz dość chłodno przyjęty album Sexe fort. Za to niedawno artystka zdobyła pewne fanów w Polsce, gdzie wystąpiła na koncercie w 2005. 6 października 2007 wystąpiła w Polsce w programie Nataszy Urbańskiej i Janusza Józefowicza "Przebojowa noc"- Wieczór Francuski w TVP1.

W roku 2009 reprezentowała Francję na 54. Konkursie Piosenki Eurowizji w Moskwie z piosenką "Et s'il fallait le faire". Zajęła w finale 8. miejsce, otrzymując w sumie 107 punktów.

Występ finałowy: http://www.youtube.com/watch?v=I7zdlo8OrJg



Tekst piosenki:
S'il fallait le faire, j'arrêterais la terre   
J'éteindrais la lumière, que tu restes endormi   
S'il fallait pour te plaire t'écouter chaque nuit   
Quand tu parles d'amour, j'en parlerais aussi   

Que tu regardes encore dans le fond de mes yeux   
Que tu y vois encore le plus grand des grands feux   
Et que ta main se colle sur ma peau, où elle veut   
Un jour si tu t'envoles, je suivrais, si je peux   

Et s'il fallait le faire, je repousserais l'hiver   
A grands coups de printemps et de longs matins clairs   
S'il fallait pour te plaire, j'arrêterais le temps   
Que tous tes mots d'hier restent à moi maintenant
    
Que je regarde encore dans le bleu de tes yeux   
Que tes deux mains encore se perdent dans mes cheveux
Je ferai tout plus grand et si c'est trop ou peu   
J'aurais tort tout le temps, si c'est ça que tu veux   
    
Je veux bien tout donner, si seul'ment tu y crois
Mon cœur veut bien saigner, si seul'ment tu le vois   
Jusqu'à n'être plus rien que l'ombre de tes nuits   
Jusqu'à n'être plus rien qu'une ombre qui te suit   
    
Et s'il fallait le faire